Ik ben enorm gemotiveerd om aan
de lesjes Wereldoriëntatie te beginnen. Het lijken me leuke lesjes waar je veel
kanten mee uit kan. Dit is volgens mij een sterk punt. Ik denk wel dat mijn beperkte
creativiteit me kan belemmeren bij het ‘out of the box-denken’. Maar de lessen
Wereldoriëntatie bieden me natuurlijk ook de kans om hierin verder te groeien.
Ook vind ik het eng om de les deels uit handen te geven door de leerlingen veel
zelf te laten doen en te laten ervaren. Op organisatorisch vlak is dat een
uitdaging voor mij.
zaterdag 28 september 2013
Les 1
Na de eerste lessen
Wereldoriëntatie en een kennismaking met Blogger, is het tijd voor een eerste
blogbericht. Wat neem ik van deze eerste les Wereldoriëntatie mee? Ik onthoud dat
het huidige leerplan eerder vage eindtermen bevat. Het verwerven van
basisinzichten en basisvaardigheden is belangrijker dan het verwerven van pure
kennis. Door de leerling zich als
ontdekker en onderzoeker te laten opstellen en veel dingen te laten ervaren,
kan hij tot die inzichten en vaardigheden komen. Dit biedt volgens mij veel
mogelijkheden om met de lessen om te gaan. Het is ook belangrijk om zoveel
mogelijk bestaansdimensies aan bod laat komen binnen één les.
Ik
heb het ook ondervonden tijdens mijn stage. Ik heb les moeten geven over de provincies.
Er
was een leerplandoel dat zei:
9.10: Kinderen kunnen plaatsen en gebeurtenissen waar ze kennis mee
maken vlot op een passende kaart of plattegrond terugvinden.
Er staat niet dat de leerlingen een bepaalde provincie
of gemeente moeten kunnen aanduiden, maar wel de plaatsen waarmee ze kennis
maken. De leerlingen konden dus op het einde van die les de provincie Antwerpen
aanduiden, de gemeente van de school en haar buurgemeenten. Op die manier heb
ik dat vage doel geconcretiseerd naar iets dat voor de leerlingen belangrijk
is, maar ze hebben wel de vaardigheid onder de knie.
Abonneren op:
Posts (Atom)